Succes is voor doorploeterende faalhazen

Ik heb geen manier gevonden om een gloeilamp te maken, ik heb duizend manieren gevonden om géén gloeilamp te maken.  – Thomas Edison

Thomas Edison staat bekend als één van Amerika’s grootste uitvinders ooit. Zoals hij zelf zei kon hij dit enkel worden door al zijn mislukkingen te zien als stappen in de verkeerde richting, en zo dus langzaam bij de juiste weg uit te komen. Betekent dit nou dat je eerst duizend keer verkeerd moet kiezen voordat je de studie of functie vindt die bij je past? Gelukkig niet. Toch zul je zien dat een beetje falen geen kwaad kan en juist je passie bloot kan leggen. En dat succes doorgaans slechts weggelegd is voor duchtig doorploeterende faalhazen.

We beginnen met de succes-formule van de Amerikaans psychologe Angela Lee Duckworth:

                Talent x Inspanning = Vaardigheid;  Vaardigheid x Inspanning = Succes

Zoals je ziet komt inspanning zowel in het eerste als tweede deel van de formule voor. Inspanning telt dus dubbel. Duckworth focust dan ook op inspanning en stuit hierbij op het belang van het begrip grit,  wat in het Nederlands zoiets betekent als vastberadenheid. Grit, zegt Duckworth, is voor het bereiken van lange-termijn succes minstens zo belangrijk als IQ of sociaaleconomische achtergrond. De twee belangrijkste componenten van grit zijn passie en volharding.

Rond je 15de beginnen je intrinsieke interesses vorm te krijgen. Uit dit basisingrediënt kun je een passie cultiveren. Vaak ben je zelf nog niet zo van bewust van deze interesses maar is het voor omstaanders zoals ouders of grootouders wel zichtbaar: het is waar je spontane aandacht naartoe gaat en waar je niet door verveeld raakt. Het tweede ingrediënt van passie ontstaat later in je leven, vaak pas rond je 30ste en geeft extra smaak: het dienen van een belang. Hoe zijn je prestaties mede belangrijk voor anderen? Dien je een doel dat groter voelt dan jezelf? Je passie kan steeds verder rijpen gedurende je leven en je kunt dus ook steeds “grittier”worden.

Je passie begint uit een op jezelf gerichte interesse en belang cultiveer je door volharding, bestaande uit doelbewust oefenen en veerkracht (groeimindset).

Het tweede component van grit is volharding. Dit bestaat uit de “dagelijkse” vorm van bekwamen en uit incidentele veerkracht. Het bekwamen is dagelijks doelbewust leren en ijverig doorzetten om zo uiteindelijk vakman of expert te kunnen worden. Hierbij is het van belang om doelgericht te oefenen en feedback te ontvangen kort na de oefening om hier dan weer op te reflecteren om verder te groeien. En dan nog meer oefenen.

                Wanneer je grote tegenslag ervaart is het belangrijk incidentele veerkracht te tonen en stug door te zetten. Het helpt uiteraard als je op deze momenten begrijp dat falen een onderdeel is van het leerproces is. Wat nog veel meer helpt is als je faalt in iets waarvoor je passie hebt. De Amerikaanse informaticaprofessor Randy Pausch omschreef dit mooi:

De muren waar we tegen aanlopen zijn er niet voor niets. Ze moeten ons niet buiten houden. De muren die we tegenkomen zijn er om ons een kans te geven om te laten zien hoe graag we iets willen. De muren zijn er om de mensen te stoppen die het niet graag genoeg willen. Ze zijn er om de andere mensen te stoppen.

Passie is voor sommigen misschien een beetje een jeukwoord maar als je het ziet als onderdeel van grit is het datgene wat ervoor zorgt dat je door ploetert bij tegenslag. Omgekeerd kun je falen dus zien als een manier om uit te vinden of je wel passie hebt voor datgene waar je mee bezig bent. Stel dat je per ongeluk nooit faalt dan heb je eigenlijk geen idee of dat waar je mee bezig bent wel belangrijk voor je is. En indien dat onverhoopt niet het geval blijkt te zijn voelt het waarschijnlijk ook niet als succes. Falen dus en rap een beetje, en nog een keer, en nog een keer.